Verdwaald in de Eifel
Ook deze zomervakantie was ik weer in de Zuid-Eifel, met mijn gezin. Drie weken op de camping dus alle tijd om nieuwe trails te ontdekken voor de loopgroep. Dat dat soms lastiger is dan gedacht heb ik aan den lijve ondervonden helaas.
Startpunt: Mauel
Na het eten van een krentenbol smeerde ik me in met zonnebrand en stapte in de auto richting Mauel, 10 minuten rijden van onze camping. Zo startte ik om precies 9 uur ’s ochtends aan een trail die volgens mijn gegevens ruim 20 kilometer zou duren. Dat was het idee, de praktijk bleek anders. 🙂
Ik was toch goed voorbereid?
Inmiddels heb ik in de afgelopen vier jaar honderden kilometers gerend door de Zuid-Eifel. Daarom weet ik inmiddels dat routebeschrijvingen, bewegwijzering en, vooral, 3G van beroerde kwaliteit zijn. Dus heb ik altijd een papieren stafkaart, een kompas en mijn mobiel bij me. Zo ben ik, tot deze trip in augustus, altijd na kortere of (meestal) langere tijd weer ’thuis’ gekomen.
Verouderd routeverslag en nergens bordjes
Dit keer ging het echt mis. Ik moest van begin af aan al regelmatig stoppen om met behulp van kaart en kompas soep te koken van de zeer summiere routebeschrijving. Wat de situatie verergerde was dat er nergens bordjes op bomen of palen hingen. Die zijn er ooit wel geweest maar zijn waarschijnlijk na jaren dienst doorgerot, op de grond gevallen of omgehakt. Na een kilometer of 20 was ik dus nog lang niet in Mauel en had ik eigenlijk geen idee meer waar ik was. Ik zag alleen maar bomen, bomen, bomen.
En nu?
Na bijna vier uur onderweg te zijn geweest was ik er klaar mee. Water en reepjes waren op en ik had geen idee waar ik was. Bovendien begon de lucht snel donker te kleuren en stond ik ergens op een top van 700 meter alleen in het bos. Mijn tip 🙂 : loop als je het echt niet meer weet net zolang één kant op (dat kan als je een kompas bij je hebt heel eenvoudig) en hoop dat je ergens een weg of dorp kruist. In mijn geval belandde ik na nog een kwartier lopen op de L12 en kon ik liftend terug naar mijn auto.
Wat hebben we geleerd? 🙂
Deze waterfilter past in je handpalm
Zorg als je gaat trailen in onbekend terrein in elk geval voor een goede kaart, een kompas en voldoende eten en drinken. Zo ben je voorbereid op een tocht die langer uitpakt. Ook heb ik na dit avontuur gelijk een waterfilter gekocht: zo had ik ook nog kunnen drinken uit de Prüm die ik uiteindelijk opzocht om mijn hoofd, polsen en voeten te koelen.
Maar nu heb ik de GPX, ha!
Twee dagen hierna heb ik de route opnieuw gedaan, nu op de mountainbike. Hoewel die ook 25 kilometer bleek te zijn kwam ik netjes weer terug in Mauel, bij de auto. Een prachtige tocht! Ruim 800 hoogtemeters, vooral het stuk terug naar Mauel (single track met meteen links naast je een duik van 200 meter richting rivier de Prüm) is adembenemend mooi.