Bianca’s eerste marathon

‘Wat ik echt moest leren was ‘langzaam’ lopen en dan heel veel kilometers achter elkaar. Dat vond ik nog het moeilijkst aan het schema van Karel. Maar ik heb ook ervaren dat veel lopen op een rustig tempo juist heel goed is voor je. De Pierloop (10 km) en de Heemstedeloop (10 km) vielen midden in het schema en beide keren liep ik een nieuw PR. De Pierloop in 46:19 en Heemstede in 45:45.’

Bianca Vermeulen op weg naar haar podiumplek (Berenloop 2019)

‘Afgelopen zondag heb ik de Berenloop op Terschelling gelopen. Al die tijd vond ik mensen die 42 kilometer gingen rennen voor de lol maar vreemde lopers. In het voorjaar heb ik mijn man en mezelf dus opgegeven voor de Berenloop. Juist deze zware marathon (want dat werd meerdere malen tegen mij gezegd), want deze gaat door de duinen, door het bos en over het strand.

Een stadsmarathon vind ik (nog niet) zo aantrekkelijk. Nadat we ons hadden ingeschreven moesten we natuurlijk een schema voor een marathon hebben. Karel Kolb (trainer bij Loopmeesters) is zo aardig geweest om ons als proefkonijn te gebruiken voor zijn marathonschema. Een schema van 18 weken, maar wij stapten in bij week 2. Een schema waarbij je zes dagen per week kan rennen vanaf week 7. Pittig schema op papier!

Elke week loopt het totaal aantal kilometers wat op. Mijn lichaam reageerde over het algemeen goed op dit schema. Daarnaast had ik ook nog wat wedstrijden tussendoor die voorgingen op het schema. Ik probeerde mij zo goed mogelijk aan het schema en de tempo’s waar ik op moest rennen te houden.

Met een racevest, gelletjes, water, extra jasje en banaan startte ik om 12:40 uur bij de Brandaris vuurtoren. Man, man, wat een kabaal maakt die toren, maar wat een leuke start! Ik had mij voorgenomen om te genieten en om hem uit te lopen, wat er ook gebeurde.

In de duinen bij kilometer 17 kwamen er twee mannen bij mij lopen. Een van die mannen was de haas van de andere. De pacer en ik hadden dezelfde cadans: als je een marathon loopt is het heel fijn als je iemand treft met hetzelfde tempo. We raakten aan de praat en elke keer als ik bij een post even bleef staan rende de vriend door en kwam de pacer mij weer tegemoet. Ik moest dan even versnellen om weer aan te sluiten, maar dat lukte elke keer.

Bij de ​30 kilometer post zei hij wel tegen mij dat ik vanaf dat moment niet meer helemaal stil moest gaan staan anders zou ik niet meer kunnen rennen daarna. Ik volgde deze tip op en nog andere handige tips die hij tussendoor gaf. Met een constant tempo liepen we op een gegeven moment met zijn viertjes door, want een jongen was ook aangesloten. Het was zwaar om te blijven rennen bij de opgang. Mijn kuiten vonden het niet zo leuk toen we na 3 kilometer strand weer omhoog moesten om het strand af te gaan. Daarna kwam er een heel lang stuk met vals plat wat ook zwaar was.

Bij kilometer 37 zei mijn haas: ‘Nog 3 kilometer’. Grappenmaker, je kan niet rekenen, zei ik dan. Hij vertelde dat je die laatste 2 kilometer toch wel kan rennen. En dat bleek ook zo te zijn.

De finish is zo geweldig mooi! Ik kon zelfs nog versnellen. Een rode loper, je naam wordt omgeroepen en iedereen staat vanaf de zijkant je toe te juichen. Emoties schoten door mij heen toen ik over de finish rende. En de tijd! Onder de 4 uur! Joehoe!!! Wat een onthaal. Daarna kreeg ik mijn mooie grote medaille, bouillon, een t-shirt en bedankte ik de lieve pacer die mij zo goed heeft bijgestaan tijdens deze marathon.

Ineens heb je het gedaan en ben je binnen! Ik ben een marathoner! En het gekke is, ik heb geen enkele ‘man met de hamer’ gezien.

Alles ging goed, te goed eigenlijk, hoe kan dit? Geen hongerklop, niet moeten wandelen en gewoon nog kunnen drinken en eten tussendoor en achteraf ook. Het enige wat ik eraan heb over gehouden is een blauwe teennagel en wat spierpijn in mijn kuiten.

Na het douchen ben ik toch maar even naar de prijsuitreiking gegaan bij de veerterminal. Bleek ik nog 3e te zijn geworden ook in de V40 categorie met mijn mooie nettotijd van 3:50:53 uur. Met een bos bloemen en een beker nog even gefeest in West en daarna lekker naar ons huisje.

Bij deze wil ik jou, Karel, nogmaals heel hartelijk danken voor je pittige schema en ik ben superblij dat ik één van je proefkonijntjes mocht zijn. Het schema beviel goed, ook al paste ik hem soms zelf even iets aan. Maar je ziet wat voor mooi resultaat het opleverde!