Hardloopschoenen met carbon zijn hot momenteel. Maar heb je er als ‘gewone’ hardloper ook wat aan? Ik testte de afgelopen weken de Asics Metaracer (met dank aan RunX Haarlem).
Eerste indruk
De Metaracer van Asics is vederlicht. Het bovenwerk is door het ontbreken van een harde heelcap, de vele perforaties en nauwelijks versteviging zo licht als een veertje. Hetzelfde geldt voor de zool. Als je de schoenen aantrekt en een stukje wandelt/jogt valt meteen op dat het met de stabiliteit wel goed zit, iets dat bij een ‘carbon hardloopschoen’ niet standaard is. Mijn testpaar heeft de kleur neon oranje dus opvallen doe ik sowieso.
Iets over mij (de tester)
Man, 51 jaar, 70 kilo zwaar en 183 centimeter lang. Ik loop nu vijfendertig jaar hard en geef looptraining aan groepen en één op één. De tien kilometer kost me ongeveer veertig minuten, de vijf kilometer negentien minuten. Trainen doe ik op souplesse: veel interval, weinig duurlopen. Ik ben een midvoetlander.
De Asics Metaracer heb ik in drie verschillende trainingen aan de tand gevoeld: een intervaltraining, een wisselduurloop en een tempoloop. Per training heb ik na afloop mijn ervaringen genoteerd.
Intervaltraining
Tien herhalingen van 400 meter, met telkens 400 meter rust. De herhalingen gingen rond 1:30 telkens. De Metaracer is snel weg, je loopt gelijk op kruissnelheid. Daarmee is het makkelijker om tien keer hetzelfde tempo vast te houden. Vanaf de zevende herhaling ging ik merken dat het belangrijk is alert te blijven: deze Asics biedt geen comfort of stabiliteit als de loophouding verslapt. Of ik met carbon lekkerder interval? Ik twijfel.
Wisselduurloop
Een training van twaalf kilometer, in D3. Steeds zeven minuten rond 4:30 per kilometer, meteen gevolgd door 30 seconden aanzetten. Over de weg, met de helft wind mee, en de helft wind tegen.
Vanaf kilometer zeven had ik vol wind tegen en bewezen de Metaracers hun waarde: hoewel het voelde alsof ik aan snelheid verloor (ik spande me niet extra in, om energie te sparen) vertelde mijn horloge me dat het nog steeds hard genoeg ging. Blijkbaar maken de Metaracers hier het verschil tussen inkakken en volhouden.
Tempoloop
Op asfalt, ruim 10 kilometer met 12 kilometer per uur. Heerlijk! Wat mij betreft kwam deze Asics hier het beste tot zijn recht. De schoen dwingt je, op een prettige manier, ‘mooi te lopen’. Je wilt het snelle gevoel zoveel mogelijk optimaliseren zeg maar. Als je je paslengte iets vergroot en de frequentie opschroeft vlieg je bijna.
Omdat deze schoen niets weegt is de achterzwaai en de doorhaal naar voren een fluitje van een cent. Zet je ook nog een beetje extra af door je afzetbeen meer te strekken dan wordt dit soepele gevoel nog sterker.
Conclusie
De Asics Metaracer is een heerlijke schoen voor vlotte trainingen tussen de 10 kilometer en de halve marathon. Je loopt mooier, makkelijker en daarmee met dezelfde inspanning vaak harder. Lopers die op de voor- of middenvoet landen profiteren het meest van de carbon plaat. Tot slot is het denk ik belangrijk dat je overweg kunt met een vrij minimale, neutrale hardloopschoen. Maar dan heb je ook een schoen die je liever nooit meer uit zou doen.